Ik irriteer me. Al een tijdje.. aan: andere mensen en de manier waarop ze tegen elkaar doen. Ik heb altijd geleerd: wat u niet wilt dat u geschiedt: doe dat ook een ander niet. Volgens mij is deze - in mijn ogen ontzettend wijze ;) - overlevering niet aan onze generatie en die generaties daarna overgeleverd.
Ik zie mezelf nogal als een vrije denker ...duh.... maar wel een die vindt dat je vooral rekening met elkaar houdt EN respect hebt voor elkaar. Dus als mijn vrije gedrag een ander enorm stoort dan is dat m.i. niet helemaal zoals het hoort en zou het mij sieren als ik rekening hou met de ander, want ik ben nu eenmaal niet alleen op deze aardkloot. Vandaar dat ik als geboren nudist niet de hele dag in mijn nakie rond ren maar elke dag braaf iets aan trek ;)
Maar zonder gekheid: dat rekening houden met elkaar en respect is vaak ver te zoeken.
Een aantal voorbeelden:
1. Zo laten we onze hond altijd uit in losloop gebied. Fijn voor de hond, kan hij lekker spelen met andere honden en issie zijn energie kwijt. In datzelfde gebied laten een moeder en een dochter hun hondje van 1 bij 1 cm uit aan de lijn en zijn doodsbang voor alles wat groter is dan 1 bij 1 cm en wat blaft. Het kleine ding weet niet beter dan dat alles wat groter is dan hij doodeng is en gromt er vrolijk op los. Deze mensen stappen in de auto om elke dag, ik herhaal : elke dag!!! boos en geïrriteerd te worden als jij jouw hond los hebt lopen in het daarvoor bestemde losloop gebied. Het kan aan mij liggen maar hoe empathisch ik ook denk te zijn: ik snap er geen biet van. En ze zijn niet de enigen. Een andere dame liep er met haar net geopereerde hond en als andere honden er dan op af kwamen dan moesten die rekening houden met haar hond. Vanzelfsprekend houd je rekening met elkaar maar dan ook echt : met elkaar!
2. Ik sta op maandagochtend bij het raam te wachten tot dochterlief haar lokaal binnen loopt en ik nog even kan zwaaien. Ik sta er net en een oma gaat op een niet mis verstaande wijze te keer tegen de leerkracht van mijn kind. Op het plein, uit het niets geeft ze te kennen dat het niet kan dat er al om tien voor half negen (school begint immers pas om half negen) luizencontrole plaats vindt. Ze scheldt de leerkracht nog net niet uit maar ik voelde ter plekke een plaatsvervangend schaamtegevoel. Daargelaten of oma gelijk had of niet, de manier, toon en wijze kan en moet m.i. anders. Heeft met respect te maken...
3. Sylvana Simons. Deze dame - waar ik geen fan van ben vanwege het feit dat ze de tegenstelling i.p.v. verbondenheid zoekt - werd en wordt op het internet voor zulke nare dingen uitgemaakt en ze wordt door zoveel mensen
zoveel lelijks toegewenst (inclusief doods verwensingen) dat je bij het lezen ervan alleen maar tranen in je ogen krijgt en hoopt dat dit niet tekenend is voor onze samenleving.
Waar is het rekening houden met elkaar en waar is het respect? In mijn ogen ver te zoeken. En ik hoef echt niet terug naar de jaren 50 / 60 waar je in het gareel dient te lopen en waar alles achter gesloten deurtjes gebeurde maar het mag toch echt wel wat aardiger en minder agressief.
Dus: mag ik een onsje meer respect ajb?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten